Şiirler

“ÖZLEM DOLU ÇAYKARA” 

Nedir bu garipliğim, hiç gitmiyor başımdan

Ya, ben çok duygusalım, yada artık yaşımdan

Bu zalim gurbet beni, yaraladı bağrımdan

Bitmeyen bir özlemin, adı oldu ÇAYKARA

Güneş bir başka doğar, taşına, toprağına

Hiçbir şeyi değişmem, bir kuru yaprağına

Tereyağı, Kaymak, Bal, mis gibi Kuymağına

Damaktaki lezzetin, tadı oldu ÇAYKARA

İnsanı çok vefakar, dostluğu içten olur

Kimseye boyun eğmez Hakkın yanında durur

Yürekler toplu çarpar, Vatan aşkıyla vurur

Hak yolunda gayretin, farkı oldu ÇAYKARA

Kaç köy gitti gurbete, hangisini sayayım

Gökçeada, Kıbrıs, Van, Üç köy, Kırıkhan´dayım

Kadere razı olduk, bu imiş benim payım

Özlem çeken gözlerin, yaşı oldu ÇAYKARA

Gurbet diye küsmedik, İlkemiz hep çalışmak

Senede bir gün olsun, köyümüze kavuşmak

Bize düşen şey belli, bu yerlere alışmak

Sabır denen erdemin, taşı oldu ÇAYKARA

Afacan, Hayat böyle, bazen zor, bazen kolay

Kolayı herkes yapar, zoru başarmak olay

Ömür bitti gurbette, yiten günlerini say

Onca dertli yüreğin, aşkı oldu ÇAYKARA